W dniu 21 października 2016 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie rozpoznał ponownie sprawę z odwołania od decyzji Prezesa UOKiK, po częściowym uwzględnieniu przez Sąd Najwyższy skargi kasacyjnej opracowanej przez BWHS (wyrok SN w sprawie o sygn.  III SK 21/15). W wyniku ponownego rozpoznania sprawy Sąd Apelacyjny w Warszawie, kierując się wskazówkami Sądu Najwyższego, zmienił wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie – Sądu Ochrony Konkurencji i Konsumentów z dnia 8 listopada 2013 r. sygn. akt XVII AmA 5/12 w zakresie punktu II decyzji Prezesa UOKIK  z dnia 11 października 2011 r., nr RGD. 20/2011, nakładającego na stronę karę pieniężną w wysokości 379.658,00 zł. W związku z powyższym Prezes UOKiK, po otrzymaniu odpisu orzeczenia Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 21 października 2016 r., będzie zmuszony zwrócić UPC Polska sp. z o.o. zapłaconą już na jego rzecz karę.

Sprawa, w której zapadły w/w wyroki  dotyczyła decyzji Prezesa UOKiK RGD 20/2011 i rozstrzygnięcia kwestii możliwości kwalifikacji usługi telewizji kablowej jako usługi telekomunikacyjnej, a co za tym idzie – rozstrzygnięcia czy w przypadku zmiany pakietów programowych usługi telewizji kablowej przedsiębiorca jest zobowiązany do przestrzegania terminów wynikających z ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne przy informowaniu abonentów o tych zmianach. W tym zakresie Sąd Najwyższy i Sąd Apelacyjny w Warszawie podzieliły stanowisko TSUE, stwierdzając, że świadczenie usług telewizyjnych jest formą świadczenia usługi telekomunikacyjnej, a zatem przy dokonywaniu zmian programowych w zakresie usługi telewizji kablowej operatorzy – przy informowaniu abonentów o tych zmianach – winni stosować terminy wynikające z ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne.

Zarówno SN jak i SA w Warszawie uwzględniły jednak stanowisko UPC Polska sp. z o.o., dotyczące braku możliwości nałożenia na przedsiębiorcę kary za praktykę, którą Prezes UOKiK (a także Prezes UKE) wcześniej akceptował. Według SN: „gdy do zmiany stanowiska organu (zmiany wykładni prawa) dochodzi po wypracowaniu określonej praktyki działania Prezesa UOKiK (samodzielnie lub wspólnie z regulatorem branżowym), do której to praktyki przedsiębiorcy stosują się działając w zaufaniu do organów państwa, nakładanie kar pieniężnych za zachowania przedsiębiorców w okresie poprzedzającym zmianę tej dotychczasowej praktyki, nie znajduje uzasadnienia w publicznoprawnej potrzebie sankcjonowania naruszeń interesów konsumentów za pomocą kar pieniężnych”.

To kolejna sprawa, w której Prezes UOKiK zmuszony jest zwrócić na rzecz klienta BWHS uiszczoną na jego rzecz karę (o poprzedniej takiej sprawie pisaliśmy tutaj).

W przedmiotowej sprawie klienta reprezentował radca prawny Andrzej Springer, przy wsparciu merytorycznym dr Dariusza Buciora oraz mec. Anny Pietrzak.