W ostatnich tygodniach Kancelaria BWHS uzyskała dla swoich Klientów dwa korzystne wyroki w sprawach ze skarg pauliańskich, w których Kancelaria reprezentowała pokrzywdzonych Wierzycieli tj. wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie XXV Wydział Cywilny z dnia 14 lutego 2017 r., sygn. XXV C 1709/12 oraz wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie XXV Wydział Cywilny z dnia 14 marca 2017 r., sygn. XXV C 1601/15.
W wyroku wydanym w sprawie o sygn. XXV C 1709/12 Sąd uznał, że fakt zbycia nieruchomości, co do której dłużnika wiązała umowa przedwstępna zawarta z wierzycielem, już po dacie jej zawarcia, na rzecz spółki kapitałowej, z którą dłużnik powiązany jest kapitałowo i osobowo świadczy bezsprzecznie o działalniu dłużnika z zamiarem pokrzywdzenia wierzyciela.
Z kolei w wyroku wydanym w sprawie o sygn. XXV C 1601/15, w której powództwo zostało skierowane przeciwko tzw. „osobie czwartej” w rozumieniu art. 531 § 2 KC, Sąd stwierdził, że osoba czwarta, która jest byłą żoną dłużnika i matką osoby trzeciej, na rzecz której zostało dokonane pierwsze rozporządzenie przez dłużnika, może być osobą bliską także dla dłużnika, co zdaniem Sądu zostało wykazane przez Wierzyciela w ww. sprawie (utrzymywanie kontaktów rodzinnych, brak jakiegokolwiek zainteresowania nieruchomością będącą przedmiotem rozporządzenia, co do której dłużnikowi przysługuje służebność mieszkania). Wreszcie Sąd uznał, że zawarcie umowy sprzedaży pomiędzy osoba trzecią i osobą czwartą tj. córką i matką, gdy faktycznie nie doszło do zapłaty ceny, jest czynnością pozorną, pod którą ukryta jest czynność darowizny, a fakt bliskich relacji między tymi osobami nie może zwalniać z konieczności dochowania podstawowych zasad statuujących dokonanie określonej czynności prawnej (w tym przypadku: umowy sprzedaży).
W pierwszej ze spraw Wierzyciela reprezentował Mec. Andrzej Springer oraz Mec. Jacek Boroń, zaś w drugiej – Mec. Mirosław Skrycki wraz z Mec. Anną Pietrzak.
